Die universiteitswese as sodanig – dit wil sê nie net in Suid-Afrika nie – is egter ook in die gedrang. Trouens, dit verkeer in ’n verdiepende krisis. Dit is nie slegs ’n probleem vir kleiner taalgemeenskappe soos die Afrikaanse taalgemeenskappe nie, maar vir alle gemeenskappe. Die krisis van die universiteitswese is ’n integrale deel van ’n algemene beskawingskrisis, meer bepaald die krisis van die Westers-Christelike beskawing.

Die Westers-Christelike beskawing verkeer in ’n krisis omdat hy sy verbintenis tot en waardering vir sy oerbronne – sy fontes pristini – verloor het. Daardie bronne behels die Christelike godsdienstige, die Griekse wysgerige en die Romeinse regstradisies soos wat dit veral deur die gemeenskappe van noordwes-Europa – soms vrywillig, soms gedwonge – ontvang is en in ’n enkele omvattende beskawing saamgevoeg, verfyn, gekoester en voortgesit is.

Lees die volledige artikel deur prof Koos Malan op die NP van Wyk Louw-sentrum se webblad, waar dit oorspronklik verskyn het.